พ่อค้าอาวุธพันธุ์ใหม่

โดย นิมิตร วัฒนาวารินทร์
หนังสือปกอ่อน หนา 280 หน้า สภาพ 90%
พิมพ์ครั้งแรก เดือนพฤษภาคม พ.ศ.2547 เนชั่นบุ๊คส์

กลยุทธ์กลอุบายของบริษัทสร้างอาวุธยักษ์ใหญ่
(Northrop, Lockheed, Boeing)
เพื่อจะได้สัญญาสร้างอาวุธจากรัฐบาลสหรัฐ
และนโยบายของมะกันในการสร้างอาวุธ

"มะกันสร้างอาวุธจำนวนมากทั้งบนดิน ใต้ดิน ใต้ทะเล บนทะเล และบนอากาศ
ไม่ว่าจะเป็นบนโลกหรือนอกโลกที่เรียกว่าจักรวาล
ตามโครงการที่ว่าจะเสร็จภายในทศวรรษหน้าครบถ้วนทุกชนิด
เมื่อถึงเวลานั้นมองไปทางไหนก็เห็นอาวุธทุกชนิดของมะกาว่ามีจำนวนมาก
ร้ายแรงมาก แล้วชาติไหนจะกล้าสู้กับมะกา"

จริงหรือไม่ที่ว่าไม่เคยมีใครได้อะไรจากสงคราม
แล้วพวกพ่อค้าอาวุธเล่า?
พ่อค้าอาวุธ พ่อค้าพันธุ์ใหม่ซึ่งกลายเป็นกลุ่มทุนผูกขาดขนาดใหญ่
ที่ผูกขาดการผลิตอาวุธหนักอยู่เพียงไม่กี่กลุ่ม
แต่ทำไมเพนตากอนจึงยอมให้บริษัทผู้ค้าอาวุธสงครามเหล่านี้
ผูกขาดการผลิตอยู่เพียงไม่กี่รายใหญ่เท่านั้น
ประเด็นนี้ต้องมีที่มาที่ไป
ที่มาที่ไปที่นิมิตร วัฒนาวารินทร์จะเก็บข้อมูลมาเล่าสู่กันฟังอย่างให้เห็นโยงใย
ว่าทำไมบริษัทที่เคยอื้อฉาวในการติดสินบน
เพื่อขายเครื่องบินให้แก่รัฐบาลประเทศหนึ่งมาแล้ว
จึงยังอยู่รอดปลอดภัยและเติบใหญ่มาได้จนทุกวันนี้
ทุกอย่างย่อมมีเหตุผล
ทุกอย่างย่อมมีความซับซ้อน
เกินกว่าที่เราจะมองเห็นได้อย่างฉาบฉวยหรือเพียงผิวเผิน
หากแต่นิมิตร วัฒนาวารินทร์ก็มองเห็นว่าทำไมอเมริกาจึงจำต้องทำสงคราม
สงคราม
ซึ่งบางครั้งก็ไม่ได้จำกัดขอบเขตอยู่แต่เฉพาะการจับอาวุธขึ้นประหัตประหารกัน
หากแต่ยังกินแดนเข้าไปถึงสงครามที่ไม่ต้องประกาศ
สงคราม
ที่ไม่ต้องมีการใช้เครื่องบินรบหรือจรวดนำวิถี
ที่แม้จะเป็นเพียงสงครามที่ไร้กระสุนก็จริง
แต่กลับรุนแรงไม่แพ้สงครามในสมรภูมิ
เพราะมันเป็นสงครามทางการค้า
สงครามที่ไม่ต้องใช้กระสุนก็จริง
แต่ต้องใช้เหลี่ยมทางการค้าและมันสมองเข้าสู้กันอย่างถึงพริกถึงขิง
ไม่แพ้การยุทธในสมรภูมิ
เพื่อช่วงชิงชัยชนะและเป็นผู้เผด็จศึก 
ซึ่งไม่แน่ว่าใครจะเป็นฝ่ายชนะ!